آهای عشق ،

من تسلیم تو هستم…
آهای عشق ، من هیچ حرفی در برابرت ندارم که به زبان بیاورم…
تو مرا شکست دادی ای عشق…

من تسلیم احساسات آتشین تو میباشم
آهای عشق ، تو مرا خیلی شکنجه دادی ، مرا عذاب دادی ،

یک دنیا غم و غصه در وجودم جا دادی ،

ولی من باز هم من با این همه عذاب تسلیم تو شدم
ای عشق تو مرا در باتلاق زندگی فرو بردی ،

تو مرا در زندان عاشقی اسیر کردی ،

تو مرا در سرزمین دروغینت نگه داشتی تا من از تو دور نشوم
آهای عشق من تسلیم تو هستم ،

اینک که من تسلیم تو شده ام ،میخواهی دوباره مرا شکنجه دهی ؟.

مرگ را به تو ترجیح دادم ، اما تو نگذاشتی که من خودم را از این دنیا و از تو راحت کنم
ای عشق ، تو کجایی؟. فریاد مرا می شنوی؟ 

گریه های را میبینی؟

غم و غصه های مرا احساس می کنی؟

پس چرا پاسخی به من نمیدهی؟
من تسلیم تو شده ام

آروز داشتم یک بار هم تو تسلیم من شوی !
تنها آروزی من این بود که من تو را فراموش کنم ! اما…!
اما نتوانستم فراموشت کنم

تو احساسی را در وجود من قرار دادی که دیگر فراموشی تو زمان مرگم هست…

! آهای عشق من تسلیم تو هستم